600 YILLIK ŞEYH AHMED DEDE OCAĞI ŞECERESİ

ŞEYH HASANLI ŞEYH MAHMUD EL-VEFÂÎ AİT ŞECERE-İ ŞERÎF / HİCRÎ 829 - MİLÂDÎ 1427

ŞECERENİN BAŞ KISMINDA KUFÎ HAT İLE "MUHAMMED VE ALİ" İSİMLERİ YAZILMIŞTIR

بِسْــــمِ اللّٰهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيـمِ

‘Ve öyle bir mâbuttur o ki; bir katre sudan insanı yaratmış ve ona ana-baba tarafından soysop, karı-koca tarafından akrabalık vermiştir ve Rabbinin, her şeye gücü yeter.’ (25/el-Furkan/54)

 

Hamd Allah'a mahsustur ki övenler onu hakkıyla övemezler, sayıcılar nimetlerini sayamazlar, çalışıp çabalayanlar hakkını eda edemezler. Yüce himmetler O'nu idrak edemez, akıl-zekâ denizine dalanlar O'na erişemez. O'nun sıfatlarının belli bir sınırı yoktur. Bir vasfı mevcut değildir. Sayılı bir vakti, uzatılmış, bir süresi yoktur. Yarattıklarını kudretiyle yaratmış, rüzgârları rahmetiyle estirmiş ve yarattığı yeryüzünü kayalarla perçinlemiştir.

 

Dinin evveli O'nu tanımak, O'nu tanımanın kemali O'nu tasdik etmek, O'nu tasdik etmenin kemali O'nu bir bilmek, O'nu bir bilmenin kemali, O'na karşı ihlâslı olmaktır. O'na karşı ihlâslı olmanın kemali, O'ndan sıfatları nefyetmektir. Zira her sıfat mevsuftan (sıfat sahibinden) ayrıdır. Hakeza her mevsuf da sıfattan ayrıdır.

 

Dolayısıyla Allah'ı tavsif eden O'nu başkasına eşlemiş olur. O'nu eşleyen O'nu ikilemiş olur. O'nu ikileyen O'nu tecezzi etmiş (cüzleri ayırmış) olur. O'nu tecziye eden O'nu tanımamış olur. O'nu tanımayan O'na işaret eder.

 

O'na işaret eden O'nu sınırlamış, mahdut kılmış olur. O'nu mahdut kılan O'nu saymış olur. "Neyin içindedir?" diyen O'nu bir şeyde sanır.

 

Allah sonradan olmaksızın vardır. Mevcuttur; yokluğu tatmaksızın. Her şey iledir; eşleşmeksizin. Her şeyden başkadır; ayrılmaksızın. O yapıcıdır, bir alete ihtiyaç duymadan. Rüzgâra, çağıldayan suyu altüst etmesini ve denizleri dalgalandırmasını emretmiştir. Böylece rüzgâr suyu bardakta çalkalanırcasına çalkalayıp göğe fırlatmıştır. Başı sonuna geldi, durgunu harekete geçti. Sonunda böylesine evire çevire su kabardı ve birikintisi köpük verdi. Bunu yarıkları olan ve açık-geniş bir havanın içine kaldırdı. Böylece yedi kat gök oluştu

 

Alt tabakasını durgun bir dalga, üst tabakasını dayandığı bir direk ve düzgün durmasını sağlayan çiviler olmaksızın sağlam-korunmuş ve yüksek bir tavan kıldı. Sonra onu gezegenlerle ve ışıldayan yıldızlarla süsledi. Bunlar arasında ışıldayan bir kandili (güneş) ve nurlu bir ayı; dönegelen bir mecrada, hareketli bir tavanda ve hedefli bir çizgide hareket ettirmektedir.

 

Sonra münezzeh Allah yerin sarpından ve yumuşağından, tatlısından ve tuzlusundan toprakları bir araya topladı, suyla karıştırıp halis bir kıvama getirdi. Nemlendirerek yapışkan hale getirdi. Bundan yönleri, ilişik yerleri, organları ve bölümleri olan bir suret (beti) yarattı. Pekleşinceye kadar kurutmuş, belli ve sınırlı bir süre sıklaştırmıştır. Sonra O'na ruhundan üfleyince kendini idare edecek zihni, tasarrufta bulunduğu fikirleri, hak ile batılı, tatları, kokuları, renkleri ve türleri ayıran bir bilgisi olan bir insan oluverdi. Ayrı renklerdeki topraklarla yoğruldu. Benzer ve zıtlarla birleşik hale getirildi. Soğuk-sıcak yaş ve kuru farklı unsurları ile yoğruldu. Allah yaratanların en güzeli değil midir? Salât ve Selâm Hazreti Muhammed’in üzerine olsun.

Bundan sonra bu salih, faydalı, doğru ve güzel olan Şeyhin; Şeyh Mahmud’un nesebîdir/soyudur.

Muttakî, tahîr, mürîdlerinin kendisine ittiba’ edip tabi olduğu, izinden gidilen zât Seyyîdîmiz Şeyhîmiz Seyyîd Tâcu’l Ârifîn Seyyîd Ebû’l Vefâ -Allahu te’âlâ azîz ruhunu mukaddes eylesin, kabrini nurlandırsın-, bize ve bütün muhiblerinin (sevenlerinin) üstüne bereketini iade etsin, bereketlendirsin-

Ve o Şeyh Mahmud ve bu fakirin ceddî müşârun ileyh Şeyh Ahmed el-Cemî’dir ki O; Tâcu’l Ârifîn Seyyîd Ebû’l-Vefâ -Allahu te’âlâ ruhunu mukaddes eylesin- tilmizi (Ashabı) ve Kırk Meşâyîh’dendir (Vefâî Yolunun Kırk Büyüklerindendir) ve Seyyîdîmiz Ebu’l Vefâ -Allahu te’âlâ ruhunu takdis eylesin- için meclisinde O’nun etrafını çevreleyip saranlardan, sevip canını feda edenlerdendir.

Vasıfları ulu Dîn-i İslâm âlimi huzurunda iltimas -özel- muamelede bulunma ricasında bulunularak oğlu ve O’nun oğlu İslâm Alimi, büyük Seyyîd evladı huzurunda tertemiz tahir haseb ve neseb, Seyyîdlerin ve Şerîflerin Sultânı, Nakîb-u Âl-i Abdulmenâf (Haşîmoğullarının, Ehl-i Beyt’i Rasulullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’ın Nakîbi), korunması gereken emanetinin incisi, Masum -Oniki- İmâmların bal veren arısı, mutlak şeref sahibi olan Seyyîdlerin Reislerinin Reisi, hakkı olup hak edenlerden, emâme/sarıklar ehli erbâbı ve Mevlâmız Seyyîdîmiz ulu ve âlî razı olunan, milletin, Hakk’ın, Dîn’in ziyneti/süsü olan Şeyh Ali el-Vefâî -Allahu te’âlâ şerefini daim eylesin, emîn/güvenilir kalelerinden bir kale eylesin, selâm eylesin- Allâh’ın izni ile, yüce kemâlatlarla yazılmıştır ki işaret edilen bu Şeyh Mahmud’a ait ve bilinen nesebin/soyun bilinmesi içindir; doğrusu O Eshabu’l Esrâr ve’l Burhân Meşâyîh’in neslindendir ve O Kırk Şeyhlerin topluluğundan biridir…

es-Salih Şeyh Mahmûd

b. Şeyh es-Saîd el-Merhûm Zeynüddîn

b. Şeyh es-Saîd el-Merhum İsa

b. Şeyh es-Saîd el-Merhûm Mahmûd

b. Şeyh el-Merhûm Mûsâ

b. Şeyh el-Merhûm Bahâüddîn

b. Şeyh es-Saîd el-Merhûm İzzüddîn

b. Şeyh es-Saîd el-Merhum Şeyh Huseyin

b. Şeyh es-Saîd el-Merhûm Şeyh Ahmed el-Cemî (Ki Allah Ruhunu ve Soyunu Takdis eylesin, O Kırk Meşâyîhdendir)

 

Bu Kırk Meşâyîh, Mevlây Seyyîd İmam Tâcû’l-Ârifîn Seyyîd Ebü’l-Vefâ’nın tilmizleridir (Ashabıdır).

 

Şeyh Yahyâ es-Sarsarî -Allah ona rahmet etsin- rivayet ettiğine göre Tâcû’l-Ârifîn Seyyîd Ebû’l-Vefâ’nın Ashabı ki meclisinin bağlıları ve O’nun talebeleri ilimlerinden yararlanıp kaleme alan ashâbından rivâyet etmiştir. 

 

Ashâbı şunlardır:

Şeyh Ali b. Hiytî (Menkıbeye göre evlâdı olarak zikredilen ve akrabası olan seyyidlerdendir)

Şeyh Mazhar en-Necdî

Şeyh Abdurrahman Tafsuncî (Menkıbeye göre evlâdı olarak zikredilen ve akrabası olan seyyidlerdendir)

Şeyh Abdussemi el-Kûreşî

Şeyh el-Hunebâ

Şeyh Macid el-Kurdî

Şeyh Abduddeylemî

Şeyh Ramazân el-Mecnûn

Şeyh Mahmud el-Baklî

Şeyh Selmân el-Badrâvî

Şeyh Ali b. Üstâd (Menkıbeye göre evlâdı olarak zikredilen ve amcazadesi olan seyyidlerdendir)

Şeyh Abdülmahmud el-Keyyâl

Şeyh Temîm

Şeyh Ali b. el-Asfâr

Şeyh Hâkîr

Şeyh Ali el-Hudâvî

Şeyh İkbal

Şeyh Ebü’l-Bedîr el-Behendî

Şeyh Bavlin

Şeyh Muhammed et-Türkmânî

Şeyh Ebû Bekir el-Yetî

Şeyh Şihâbüddîn İbn Akîl

Şeyh İbrahim el-Arab

Şeyh Ebü’l-İzz el-Kalânisî

Şeyh Alân el-Vasıtî

Şeyh Ebü’l-Abbâs -Şihabeddin Ganim- (Menkıbeye göre evlâdı olarak zikredilen ve yiğeni olan seyyidlerdendir)

Şeyh Ali Bahtiyar

Şeyh Mekkî el-Vâsıtî

Şeyh İbrâhîm el-Haddâd

Şeyh Asker el-Şûlî (Menkıbeye göre evlâdı olarak zikdedilen ve akrabası olan seyyidlerdendir)

Şeyh Huseyin er-Râî

Şeyh Ebü’l-Hadîd

Şeyh Receb el-Vâsıtî

Şeyh Muhammed Zekî

Şeyh Hamid es-Sûfî

Şeyh Ahmed Sakûl

Şeyh Ali el-Ğârî 

Şeyh Ahmed el-Cemî ki ismi geçen müşarün ileyh Şeyh Mahmud’un dedesidir (Ve belgelere göre evlâdından geçen ve Hazreti İmam Hüseyin neslinden olan seyyidlerdendir)

Şeyh Sâid er-Rûmî

Şeyh Receb el-Vasiyyî

Şeyh Ma’tuk er-Rumî.

 

Ve Mevlây Seyyîd Ebû’l-Vefâ –kuddise sırruhu-’un nesebi:

Muhammed b. Muhammed b. Muhammed b. Zeyd b. Ali b. el-Hasan el-A’rîzu’l-Ekber b. Zeyd b. Zeynû’l-Âbidîn b. el-Huseyn b. Ali b. Ebî b. Talib –aleyhi’s-selâm-

Hazreti Peygamber Muhammed Mustafa sallallâhu aleyhi ve ala alihi ve sellem'in nesebine gelince ise:

Muhammed b. Abdullah b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf b. Kusay b. Kilâb b. Mürre b. Ka’b b. Lüey b. Gâlib b. Fihr b. Mâlik b. Nadr b. Kinâne b. Huzeyme b. Müdrike b. İlyas b. Mudar b. Nizâr b. Re’s b. Adnân b. Üdd b. Uded b. Yesa’ b. el-Hemeysa’ b. Selemân b. en-Nebet bin Cemel bin Kaydâr bin İsmâîl b. İbrâhîm el-Halîl aleyhi’s-selâm bin Azer b. Nahûr b. Şarûh b. Gayer b. Râgû b. Faleh b. Ğaber (as) b. Şareh b. Erfahşez b. Masreh b. Sam b. Nûh aleyhi’s-selâm b. Muttuşaleh b. Ahneh (ki bu Zat Hz. İdris’tir) b. Yared b. Mehlayîl b. Kaynân b. Yaneş b. Şis b. Adem Ebü’l-Beşer aleyhi’s-selâm

 

Bu belge hicretin sekiz yüz yirmi dokuzuncu (HİCRÎ 829 / MİLÂDÎ 1427) yılının başlarında Muharrem ayında yazılmıştır.

 

Bu belgenin yazımına tanık olanlar:

Bunlar es-Seyyid el-Hac Emir Ali evlatlarındandır;

Seyyid Muhammed

Seyyid Taceddin

Seyyid Musa el-Vefai

Seyyid Zeynel Abidin el-Vefai

Seyyid Abdulkadir el-Vefai,

Seyyid İzzeddin el-Vefai

Seyyid Hac Ali el-Vefai

Seyyid el-Hac Gamr el-Vefai

Seyyid Muhammed el-Vefai evlatlarından

Seyyid Müşrif

Seyyid Hüseyin el-Vefai

Seyyid Muhammed Hatti (Ve okunamayan diğer Vefâî seyyidleri)

 

Seyyîd Muhammed eş-Şemakî 

Hadimu'l Meşayih el-mezkûr Muhammed Şeyh Ali el-Vasiti el-Vefai

Şeyh Muhammed Nazır Ebu Bekir el-Vefai

Şeyh İbrahim ibn Şeyh Muhammed el-Vefai

Şeyh Receb ibn Şeyh Ramazan el-Vefai

 

Belgenin yan kısmındaki mühür sahipleri:

 

Bu neseb-i şerîf benim yanımda sabittir, Allahu Te’ala’nın fakir kulu Seyyid Şihabûddîn Seyyîd Ahmed –Allah sırrını aziz etsin

 

Bu neseb-i şerîf benim yanımda sabittir, Seyyîd Şihabuddîn Seyyîd Ahmed'in oğlu Allahu Te’ala’nın fakir kulu es-Seyyid Husâmeddîn Huseyin ki –Allah sırrını aziz etsin

Tercüme, Tashih ve Düzenleme: Muhammed Can Delice (Şeyh Hasanlı)

*Tercüme konusunda bana destek olan tüm hocalarıma teşekkür ederim...